AKOMODACJA: mechanizm przystosowania się oka do widzenia przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. Soczewka zmienia swój kształt dzięki pracy mięśnia rzęskowego.
ASTYGMATYZM: trudność w zogniskowaniu obiektów znajdujących się blisko i/lub daleko, wynikająca z faktu, że ogniskowanie odbywa się na różnych płaszczyznach zamiast w jednym punkcie siatkówki.
BRODAWKA: jajowaty lub okrągły obszar, o średnicy około 2 mm, który tworzy początkową drogę nerwu wzrokowego.
DOŁEK ŚRODKOWY SIATKÓWKI: środkowa część siatkówki.
GAŁKA OCZNA: oko jako całość. Ma jajowaty kształt o średnicy około 2,5 cm.
KRÓTKOWZROCZNOŚĆ (miopia): zmniejszenie zdolności widzenia z daleka.
MRUGANIE: ruch powiek podczas ich szybkiego otwierania i zamykania się. Może być wywołany uczuciem suchości oka, obecnością ciała obcego w oku, nadmiernym światłem, itp.
NADWZROCZNOŚĆ (hypermetropia): zaburzenia w widzeniu zarówno z daleka jak i z bliska, kiedy akomodacja jest zwolniona. Obrazy z nieskończoności tworzone są w obszarze za siatkówką.
OSTROŚĆ WZROKU: zdolność oka do rozpoznawania symboli i liter o różnym kształcie.
OTARCIE ROGÓWKI: uszkodzenie rogówki spowodowane zadrapaniem, cięciem lub promieniami UV.
POLE WIDZENIA: obszar świata zewnętrznego, który można widzieć bez poruszania oczami lub głową w określonej odległości od punktu fiksacji. Inaczej - zbiór punktów postrzeganych przez dane oko jednocześnie.
PRĘCIKI: komórki nerwowe w siatkówce, pobudzane do działania w przyćmionym świetle.
ROGÓWKA: przeźroczysta struktura anatomiczna umieszczona przed tęczówką i źrenicą. Bogata w zakończenia nerwowe.
SIATKÓWKA: tkanka nerwowa zdolna do zapamiętywania obrazów, które docierają do oka i zmieniania ich w impulsy nerwowe. W takiej formie obrazy przekazywane są do mózgu za pomocą nerwu wzrokowego.
SOCZEWKA: żywa soczewka oka. Umieszczona jest za tęczówką i źrenicą, a jej zadaniem jest skupienie promieni światła na siatkówce. Przeźroczysta z początku, z wiekiem traci na przejrzystości.
STARCZOWZROCZNOŚĆ (prezbiopia): zmniejszenie zdolności widzenia z bliska. Występuje zazwyczaj u osób po 40-stce i jest skutkiem naturalnego procesu starzenia się soczewki.
STYGMATYZM: brak defektów wzroku.
ŚWIATŁOWSTRĘT: brak tolerancji na światło.
TĘCZÓWKA: zabarwiona błona umieszczona za rogówka a przed soczewką.
TWARDÓWKA: bardzo silna struktura anatomiczna rozciągająca się z obszaru wokół rogówki i zamykająca wnętrze gałki ocznej. Spełnia głównie zadanie mechaniczne podtrzymywania i ochrony oka.
WYTRZESZCZ: nienormalne uwypuklenie się gałki ocznej w stosunku do krawędzi oczodołu.
ŹRENICA: centralny otwór w tęczówce. Działa jak rodzaj przysłony o zmiennej wielkości w zależności od różnych czynników, w tym intensywności światła.
ZAĆMA: proces mętnienia soczewki, który sprawia, że widzenie jest zamazane i nieostre.